یه دل و هزارتا سودا دیوونه ی ردی با ما

اینجوری نکن میمیرم دستاتو نگیرم

عاشقم یه جور ساده عشق یه درده حاده

بارونه و من آماده تا آخر شب پیاده

بیا سرده حال خونه آخرای من جنونه

تو که دلشو نداری اینجوری تو غم بزاریم

از همه ی شهر فراری نه زنگی نه قراری

چجوری طاقت میاری چجوری طاقت میاری

نم زده کوچه هارو کجای شهره یارو

یه عمریه گذشته از آخرین قرارو

کجای شهره بی من میگن شده یه بی رحم

از عشق که از یه شیطون فرشته ساخته سیرم

رفتی من کوچه به کوچه گشتم این شهر و برات

پیر شدم توی جوونی اما نزاشتم هیشکی و جات

تو گل پونه ی من نفس خونه ی من

بیا تا مردم به این خونه ی من خونه بگن