حکم‌ دل تو بوده که بخت من بد اومد

حبس ابد بریدی تا نوبت من اومد

گفتم باید باشم ولی حرف نباید اومد

خط میکشم دیوارو هی جرم من سکوته

زندونی ام دنیای من بین این خطوطه

هر کی زیادی عاشقه حقش این سقوطه

مجرم تویی اشکای من مدرک کمی نیست

سیگار دائم روشنم دیگه مرهمی نیست

قاتل تویی مردن من مرگ مبهمی نیست

پرونده‌ ی این رابطه بازه بازه بازه

بکش منو هر روز و شب به یه جرم تازه

عاشق اونه که اخرش بی دلیل ببازه

بلندیه عشق منه که چوبه ی دار شد

متهم ردیف یک به دوری وادار شد

به این همه عشق ببین قلبت بدهکار شد

شروع این قصه چرا پایان باز دارم

تبعید میکنی منو بهت نیاز دارم

کی گفته که قاضی تویی من اعتراض دارم

وقتی تو خودم اسیرم وقتی بی تو سر به زیرم

وقتی باهام ناتوان و گمشده بی تو مسیرم

وقتی هیچکی نیست ببینه بی تو تو خودم میمیرم

وقتی لبریزه سکوتم ینی نزدیکه سقوطم

هیچکی جز تو نمیتونه

منو از خودم بگیره

هیچکی جز تو نمیتونه

منو از خودم بگیره

منو از این منه آماده مردن بگیره

واسه عشقمون بمیره

هیچکی جز تو نمیتونه

منو از خودم بگیره

هیچکی جز تو نمیتونه

منو از خودم بگیره

منو از این منه آماده مردن بگیره

واسه عشقمون بمیره

خو گرفتم به سکوت و دیدن خودم تو آینه

بی تو ام ولی یجوری شکل تو شدم آیینه

منو از خودم جدا کن بشکن این بغض و سکوتو

دستمو بگیر تموم کن درد و کابوسه سقوطو