تو را من از میان خوبان برگزیدم

جز تو دنیایی دیگر ندیدم

من ندیدم

لب آرم این سخن با تو بین این گواهان

می پذیرم مهرت را من از جان

من از جان

وفادار تو خواهم بود هر لحظه و در هرجا

پذیرا میشوی آیا قلب و تن و جانم را

هم اکنون باز میگویم میان انجمن با تو

وفادار تو خواهم بود هر لحظه و در هرجا

تو چون هم آشیان خواهی شد با من

تمام عمر خواهم بود یک جان در دو تن

بهشت عشق سازم خانه را

سرشار از مهر و نور و عطر و یاسمن با تو

وفادار تو خواهم بود هر لحظه و در هرجا

پذیرا میشوی آیا قلب و تن و جانم را

هم اکنون باز میگویم میان انجمن با تو

وفادار تو خواهم بود هر لحظه و در هرجا

اومدی تو زندگیم عشقم

تو همون که دلم می خواست

تا نگات به نگام افتاد

قلب من از طپش افتاد

دل دل

دل تو رو می خواد

نه نگو کوتاه نمیاد

با دلم تو چکار کردی

این دله باز به پام افتاد

وقتی میام کنار تو

عشق تو مرحمه دردامه

من همش از خدا می خواستم

عشق تو همیشه با هامه

عشمون والا بلا

عشمونو عزیزم به خودش می سپارم

واسه با تو بودن عشقم

من فقط عشق تورو کم دارم

آسمون

آسمون رنگ چشماته

آره آره

موج دریا مثل موهاته

چی بگم

دلو خاطرخواه کرد

این دلو دوباره رسوا کرد

عشقمه زندگیم جونه

میمیرم براش نمی دونه

پا به پاش میرم دوسش دارم

بخدا تنهاش نمیزارم

صدای خنده هامون یادگاری شد

دوباره لا به لای بغض چه خوبه رد پای تو

رو صورتم میمونه بوسه های تو

یه عشق کوله بار تو میکشیم دره ها رو پل

اراده کن چشمامم زیر پاته خب

با باک خالی جیب پر میزنیم جاده هارو دور

نمیشه ترکم عشقت اعتیاده خو

چه خوب و شاعرانه شد

نمیرم از کنار تو

هی رو اعصابت نبودم فقط فاب تو بودم نشد عادی یه روزم

شب شده موهات رو شونه م تو بخواب من میزونم واست اهنگ میخونم

عشق تو دلت اسمونه تو چشات کهکشونه پر ستاره س تو بومت

من بغلت پرواز میکنم بیا در بازه گلم واست اماده شدم

صدای قلبمی عشقمی نبضمی

برم من هر جا تو بامنی همدمی

نذاشتی گم کنه راشو این دمدمی

گرفتی دستمو من نیوفتم زمین

بزنیم دور بشیم دور ازین ادما

اراده کن بگو فرق نداره کجا

یه جزیره س واسه تو واسه ما دوتا

که شباش ماه با چشای تو در میاد

لابلای آدما یه زخم کاری

همین مونده برام از تو به یادگاری

یه مجهول همیشگی چرا حسی نداری

کاشکی میفهمیدی یه فدایی داری

طعنه ی یه شهر واست تحمل کردم

همه گفتن میپیچونت من گوش نکردم

منو بانیش مردم کردی طرف

ولی زخم اصلی رو تو زدی ب هدف

تو نباشی انگار انفرادیه همه ی شهر

بی تو هوای اینجا شبیه زندونه بیشتر

یه درد از خدا بی خبر یه دل ک تنگه

گریه امونمو بریده سرم بی دنگ می دنگه

کوچه ب کوچه دلم واست پر میکشید

تو مدار عاشقی دل تو نکشید

از شیرینیت صحبت کردم پیش همه

اما دلم با تو فقط طعم تلخیشو چشید

دیگه روم‌ نمیشه جلو آیینه برم

خودمو واسه کییی مرتب کنم

مردم شهر منو با توو دیدن

بعدت قراره منو ژولیده ببینن

من با صحبت کردن با تو

سرم درد نمیاد

زیبا میفهمی دل من با دل تو

راه نمیاد

جونمو میذارم پای آرزوهای قشنگت

میخوام هزار تا ترانه بنویسم

واسه چشمای قشنگت

زیباترین حالت ابروها رو تو داری

بگو که مثل قدیما منو دوست داری

اون شال سفیدی که بهت هدیه داده بودم

بگو که مثل قدیما سرت میذاری

خاطرات تو شیرینه

عجیب به دلم میشینه

دوری که میکنی تو

کشتیم به گل میشینه

جونمو میذارم پای آرزوهای قشنگت

میخوام هزار تا ترانه بنویسم

واسه چشمای قشنگت

زیباترین حالت ابروها رو تو داری

بگو که مثل قدیما منو دوست داری

اون شال سفیدی که بهت هدیه داده بودم

بگو که مثل قدیما سرت میذاری میذاری

این روزا حالم بده چشام پره بارونه

گاهی وقتا خونتم بدتر از یه زندونه

گاهی وقتا زندگی کردن بدتر از مرگه

مثل یه مادر که واسه پسرش دلتنگه

دلم بی تاب بی تابه یه دم آروم نمیذاره منو غصه

چقدر خوبه یکی باشه که وقتی خیلی غم داری ازت حالتو میپرسه

تموم میشه یه روز این حال بد اینحور نمیمونه یه روز خوبو میبینم

یه چند وقته که ابریه دل این آسمون اما منم خورشیدو میبینم

کابوس میشه زندگی گاهی

مثل یه دریا خالی از ماهی

تنها ترین آدم این شهری

گاهی نداری هیچ همراهی

دلم بی تاب بی تابه یه دم آروم نمیذاره منو غصه

چقدر خوبه یکی باشه که وقتی خیلی غم داری ازت حالتو میپرسه

تموم میشه یه روز این حال بد اینحور نمیمونه یه روز خوبو میبینم

یه چند وقته که ابریه دل این آسمون اما منم خورشیدو میبینم